Spirituele leervraag

Leervraag Spiritualiteit:

Wat voor effect heeft het op mij (ook op langere termijn) om ongeveer elke dag te mediteren?

S: Ik ga elke dag vanaf nu mediteren, ik houd een logboek bij waarin ik schrijf hoe ik mij voel tijdens en na de meditatie, hoelang ik gemediteerd heb en wat voor effect dit door de dag heen op mij had.

M: Door een logboek bij te houden kan ik zien of er verschil aanwezig is, van het begin naar het einde. Ik leg deze aan het einde naast elkaar en trek daar mijn conclusies uit.

A: Ja.

R: Ja. Ik kan elke dag mediteren en daarbij opschrijven hoe het gaat.

T: 1 maand, dus tot 31-12-2015

Uitwerking spirituele leervraag

Het dagboek is voor mij erg privé dus die zit niet in mijn uitwerkingen, wel ga ik analyseren wat het van begin tot einde met mij heeft gedaan.

De eerste meditatie die ik helemaal alleen deed was met een app van mindfulness. Dit was een bodyscan die door een man werd gedaan. Ik was na 10 minuten in slaap gevallen en was zo diep weg dat wanneer ik wakker werd gemaakt ik niet meer wist waar ik was. Dit was een hele rare ervaring want zo diep had ik nog nooit geslapen. Het gaf dus wel rust maar was niet ontspannen. Naarmate ik steeds meer meditatie deed en mij ook bewust was dat ik dit niet moest doen als ik moe was voelde het steeds fijner. Ik pakte sneller de concentratie op en mijn gedachten bleven steeds beter weg. Het is er ook een paar dagen bij in geschoten en toen merkte ik meteen dat het moeilijker werd weer in de meditatie te komen. In het dagelijkse leven was ik minder snel boos op iets of gefrustreerd als iets niet werkte. Ik kon makkelijker denken, ‘ach komt wel goed’. Dit is een hele fijne ervaring. Bij een meditatie die ik heb gedaan, dit was een visualisatie die ook door Helma een keer is gegeven, werd ik erg emotioneel. Ik probeerde dit toen te onderdrukken, maar na een tijdje heb ik mij hieraan overgegeven. War dit gevoel vandaan kwam zat erg diep en had met mijn ouders te maken. De dag na de meditatie heb ik mij heel vrij gevoeld. Het leek alsof er een last van mijn schouders af was gevallen. Dit vond ik zo bijzonder. Dat een meditatie dit gevoel op kon wekken was voor mij ongekend. Ik dacht dat het alleen tijdelijk rust kon geven, maar het kan veel meer betekenen. Wat ik van deze maand mediteren heb geleerd is dat het je erg veel rust geeft bij de kleine dingen in het leven.

De grote kan je ook met mediteren aanpakken, maar daar moet voorzichtig mee omgegaan worden. Het is een goede levenservaring geweest voor mij en ik ga er zeker mee door in de toekomst. Misschien in mindere maten omdat het wel veel moeite vergde om tijd te maken. Ik heb wel geleerd om het ook in de trein te doen en daar zit ik vaak genoeg in. Hier ga ik van profiteren. Om na het mediteren op te schrijven wat het met mij heeft gedaan vond ik erg verhelderend. Het werd ineens duidelijk wat mijn gevoel op zo’n moment was. Dit heeft mij veel inzichten gegeven. Onder andere wat ik hierboven noemde. Het was een succes ervaring voor mij.

In het maatschappelijke werk is het belangrijk dat ik mijn rust bewaar en mijzelf niet verlies in het contact met cliënten. Er kunnen moeilijke dingen gebeuren die je aan kunnen grijpen. Het is dan van belang dat je rustig blijft en bij jezelf blijft. Dat heb ik wel geleerd van het mediteren. Hierbij weet ik hoe ik rust moet krijgen in moeilijke en drukke situaties. Zoals Roothaan beschreef is het steeds meer in opkomst in onze samenleving dat mensen loskomen van religie en op zoek zijn naar hun filosofische en morele kant (Roothaan, 2007). Dit is goed om mee te nemen in het maatschappelijke werk. Het kan zijn dat mensen moeite hebben met deze omschakeling en daar moet ook aandacht voor zijn. Oriëntatie is een vanaf het begin belangrijk aspect van het mensenleven. Mensen zullen eerst observeren en dan handelen (Roothaan, 2007). Tijdens de meditaties heb ik vooral geobserveerd en in de meeste gevallen kwam ik tot inzichten, dat ik dingen anders aan wilden pakken of er anders naar ging kijken. Het observeren en laten gebeuren heeft mij veel houvast gegeven.

Mystiek

Je kunt wel stellen dat ik mystieke ervaringen heb gehad tijdens de meditaties uit deze leervraag. Roothaan (2007), zegt dat mystiek iets is wat gebeurd. Het is een bepaalde ervaring die je meemaakt en zo afstemt dat je levenswijze vergroot kan worden. Dat is wat ik ook ervaren heb. Door de meditaties ben ik gaan inzien dat er iets is dat buiten mij ligt. Een gevoel van buiten jezelf treden. Zelf vind ik dat lastig want het gebeurd wel in jezelf en je bent er ook zelf bij. Het gevoel is alleen onbekend, dat maakt het lastig te pakken. Het overkomt je, je kan het niet zelf regelen. Zo voelde dat bij mij ook. Het is niet actief bezig zijn maar passief alles over je heen laten komen.

Waaijman zegt in het boek van Roothaan (2007), dat mystiek aan de rationele betrokkenheid tussen God en de mens ligt. Dit kan volgens hem beoefent worden door een bepaalde discipline. Hier ben ik het niet mee eens. Ik denk niet dat het met God te maken heeft. Het is iets buiten jezelf maar jij voelt het dus is het een deel van jou. Dat ik niet in God geloof zal hier vast ook mee te maken hebben. Er is wel meer dan jijzelf maar wat dat is noem ik geen God. Goed terug naar mystiek.

Descartes zegt in het boek van Roothaan (2007), dat je al je zintuigen af moet sluiten omdat deze geen betrouwbare kennis geven. Omdat je dit haast niet kan doen hechte hij er geen waarde aan. Zelf vind ik dat dit juist waarde heeft. Wat anders dan je zintuigen kun je vertrouwen. Het is wat je waarneemt. Als we goed luisteren worden we slimmer, als we goed horen komen we tot rust, als we ruiken zijn we ons bewust van gevaar. Deze zintuigen geven ons juist iets moois en zeker tijdens de meditaties heb ik dit ervaren. Door rustige muziek op te zetten kwam ik in een soort trans, door mijn ogen te sluiten kon ik beelden zien, door te ademen kreeg ik controle.

Tijdens de meditaties voelde ik iets wat ik niet eerder had gevoeld. Een soort van rust maar dat is niet het juiste woord. Het is een gevoel wat niet beschreven kan worden. Roothaan (2007), zegt dat er wel mystieke ervaringen opgeschreven zijn maar kunnen nooit helemaal verwoord worden. Wittgenstein heeft een uitspraak: ‘waarover met niet spreken kan, daarover moet men zwijgen.’ Dit vind ik een prachtige uitspraak. Wat ik hier wel aan toe wil voegen is dat het jammer zou zijn als hierover niks geschreven zou worden, als dit niet door vertelt zou zijn. Het is zo mystiek omdat je het alleen kan weten als je het zelf ervaart. Deze ervaring zou ik niemand willen ontnemen.

Deze maand mediteren kan ik als een rijkelijke ervaring zien. Dit wil ik onderbouwen door de definitie van Roothaan (2007). Zei zegt dat een ervaring uit twee delen bestaat. Een is de impressie en twee is de duur. Als je vaker mediteert dan ben je ervaren in meditatie. Je hebt het meegemaakt en weet hoe je het toe kan passen. Je hebt dan een kundigheid. Je hebt het niet alleen meegemaakt maar ook verwerkt, hieruit kun je een zekere wijsheid meenemen. Dit is mij toegereikt. Er kan wel gezegd worden dat ik nu ervaren ben in mediteren volgens deze visie. Ik heb het meegemaakt en heb er een zekere wijsheid uit gehaald.

Uit bovenstaande kan ik wel stellen dat het een mystieke ervaring is geweest voor mij om te mediteren. Het heeft me wijsheid gegeven, inzichten gegeven, rust en ik heb buiten mijzelf gevoeld. Dat is nog wel het bijzonderste denk ik. Dat je iets nieuws kan voelen wat je niet uit kan leggen. Waar geen woorden voor zijn gevonden.

Spiritualiteit

Spiritualiteit wordt in het boek van Roothaan (2007), uitgelegd als een levenshouding of oriëntatie door iemand die zich bewogen laat worden door wat hem of haar ten diepste beweegt. Hier heb ik een mooi voorbeeld bij. Tijdens de les van Helma hebben we een meditatie gedaan van vergeving. Dit was voor mij een nieuwe ervaring met veel emoties. Hierbij dacht ik en voelde ik dingen die ik allang was vergeten of had weggestopt. Deze kwamen zo sterk omhoog dat het mij overviel. Dit kwam uit een diepe plek in mij waar ik anders niet bij was gekomen. Het voelde zo bijzonder dat je door een meditatie, wat woorden en muziek, je zo dicht bij je gevoel kan komen. Bijzondere ervaring ook vooral omdat ik dacht dat ik alles al verwerkt had maar uiteindelijk bleek dat nog erg aanwezig te zijn, ergens in mijn lichaam. Dit heeft mij bewogen om het gevoel meer toe te laten in mijn leven en niet weg te stoppen als makkelijke oplossing. Het is ook mooi om te voelen en als je niet zoveel opkropt maar meteen uit worden de gevoelens minder sterk en zijn ze alleen maar fijn om te voelen en kunnen je dan ook een kant in sturen (vaak de goede).

DE ziel is volgens Roothaan (2007), los van het lichaam. Vroeger hoorde dit nog bij de materie maar nu is dat steeds meer los gekomen. Het lichaam word steeds meer gezien als een losstaand iets dat in beweging word gezet door de geest. Stel dit zou zo zijn, dan kan de geest niet met adem worden verbonden. Zelf denk ik dat de geest zich bevind in de hersenen en dat deze met jou mee sterft als je dood gaat. Het is wel iets wat je kan bewegen maar is niet een losstaand iets. Het lichaam heeft de geest nodig en andersom. Het zou in mijn ogen raar zijn als dit niet in elkaar verweven zou zitten.

Descartes zegt in het boek van Roothaan (2007), dat de ziel wel degelijk in verbinding is met het lichaam via de pijnappelklier (de hersenen). Deze gebruik je als je bijvoorbeeld je arm op wilt tillen. Hier sluit ik mij daarom volledig bij aan. De kritiek hierop is de vraag waarom verbind het zich alleen op de pijnappelklier? Dan zou het toch overal kunnen gaan zitten? Dit kan niet onderbouwd worden. Maar de geest zit voor mijn gevoel wel in de hersenen. De hersenen zijn zo complex en wij weten nog lang niet alles hierover. Dat het bijzondere processen op gang kan zetten weten we wel en het zou mij niks verbazen als onze spirituele ervaringen hier gemaakt worden.

Roothaan (2007), zegt dat er twee lichamelijke krachten zijn op spiritueel gebied. De ademhaling en de bloedsomloop. De ademhaling omdat dit het proces is van buiten naar binnen treden en andersom. De bloedsomloop omdat dit is hoe je het leven krijgt en als deze stopt stop je ook met leven. Zelf denk ik dat de ademhaling het is wat ons op spirituele wijze helpt. Het is niet voor niets dat als je op je ademhaling let bij bijvoorbeeld yoga, je meer tot rust komt en meer tot jezelf. Ik heb dit ook ervaren tijdens de yoga les en mijn meditaties. Als ik op mijn ademhaling letten dan had ik meer rust en kwam ik sneller in een ontspannen gevoel en dus dichter bij het gevoel buiten mijzelf.

Vinden wie je bent. Malidoma Patrice Some uit het boek Roothaan (2007), zegt dat wij tijdens onze kind-volwassen fase moeilijkheden en gevaren overwinnen waardoor wij in contact komen met de bedoeling van ons leven. Hierbij is het belangrijk je eigen kern te vinden omdat die van iedereen verschillend is. Zelf denk ik dat ik door meditatie mijn kern heb gevonden. De rust die ik krijg door te mediteren laat mij zien dat het belangrijk is aan mijzelf te denken. Om meditaties te kunnen doen moest ik soms vroeg op staan. Dit was na een tijdje niet erg meer omdat het mij voldoening gaf. Het liet mij ook inzien dat ik er mocht zijn en dat rust elke seconde van de dag te vinden is. Mijn echte doel in het leven is mijzelf blijven en de rust houden in deze westerse wereld.

Het bewuste en aandachtige wil ik vasthouden in mijn levensjaren. Daarvoor blijf ik filosofische boeken lezen en mediteren. Dit is wat mij na laat denken en waar ik inzichten van krijg in wat ik wil doen. Het geeft mij kracht.

Religie

Zelf vind ik dat mediteren en religie goed samen gaan. Je hebt veel overlappingen bijvoorbeeld het bidden kan mediterend werken en je treed daarbij soms buiten jezelf. Het kn ook door mantra’s te zingen, zo kom je in een hogere sfeer die buiten jezelf ligt. Dit hoeft voor mij niet perse met God te maken te hebben. Roothaan (2007), zegt ook dat religies ver van elkaar af kunnen staan, maar als we dan naar de ervaringen gaan kijken blijken ze toch dichter bij elkaar dan we denken. Dit komt denk ik doordat iedereen mens is en waar je ook in geloofd dit veranderd niet. Iedereen kan een spirituele ervaring krijgen en er zijn zoveel manieren om dit te verwezenlijken. De manieren waarop kunnen verschillen maar de ervaring blijft buitengewoon.

James benadrukt in het boek van Roothaan (2007), dat een spirituele ervaring met God niet anders hoeft te zijn met mensen die niet geloven. Het zijn gewone gevoelens die gebonden zijn aan een bepaald religieus object. Iedereen kan deze ervaring meemaken, het is net waar je het aan koppelt. Hier sluit ik mij volledig bij aan. Een gevoel of een spirituele ervaring maakt iedereen mee. Het is wel oké dat sommige mensen het koppelen aan God als zij daar gelukkig van worden. God is voor mij ook iets wat boven jezelf uitsteekt en het maakt voor mij niet uit hoe het genoemd wordt.

Levensbeschouwing

De levensbeschouwing gaat verder dan wat wij weten. Roothaan (2007) zegt dat bijvoorbeeld de theorie van Darwin aangenomen kan worden, en als we Darwinist zijn dan handelen we er ook naar. We nemen het dus niet alleen aan maar doen er iets mee. dat geld in zekere zin ook voor mediteren. We hebben de kennis en wetenschap dat het een positief effect heeft, maar om dat te ervaren moeten we er wel iets mee doen. Dat is wat ik heb gedaan tijdens deze opdracht. Ik heb mij niet alleen verdiept in hoe ik moet mediteren, ik heb het ook ervaren.

Nietsze zegt in Roothaan (2007), dat elke waarheid die mensen kunnen vinden, een interpretatie is. Het maakt niets meer uit, dit is erg somber gedacht. Het is natuurlijk zo dat wij allen kunnen denken over dingen die wij te horen krijgen of ooit hebben meegemaakt. Wat Nietsze zegt kan ik daarom wel plaatsen. Hij is realistisch. Waar wij wel in uit kunnen blinken is de manier waarop we het interpreteren. Het is krachtig om alles positief te zien. Op een juiste manier naar de wereld te kijken. Het geeft zoveel en er zijn nog veel dingen die we niet weten en dat ontdekken op een persoonlijke manier is erg mooi, vind ik.

Roothaan (2007), we kunnen alles aanleren. Leren goed te zijn, iets te geloven, warmte en vriendelijkheid te geven. Ook al zijn we al georiënteerd. Dit proces is constant in verandering. We doen het zonder dat we in de gaten hebben dat het waarden heeft, denk aan een baby die iemand knuffelt. Wij kunnen ons dus niet altijd een duidelijke levensovertuiging verhouden. Juist de onontdekte dingen van het leven geven ons inzichten. Ik vind dat we wel een richtlijn mogen aanhouden om juist te leven maar deze mag niet vaststaan omdat dit een constant proces is wat in verandering blijft.

Orientatie

Theo Zweerman maakt in Roothaan (2007), een onderscheid tussen drie aspecten van spiritualiteit. De eerste is de levensinrichting (hoe we ons leven aankleden), de tweede is de levensorientatie (gehoopte bestemming) en de derde is levenselan (de bezieling of gedrevenheid. Ookwel het lichaam, de geest en de ziel. Mijn levensinrichting is mijn uiterlijk. Daar geef ik niet zoveel om. Ik houd het wel bij maar ga geen rare dingen uithalen om er beter uit te zien. Waar ik heen wil is, een goed leven waarin ik dingen doe waarvan ik gelukkig wordt. Dat betekend voor mij rust vinden, blijven filosoferen over levensvragen en zijn met de mensen waar ik graag bij ben. Wat mij hierin drijft is passie. Passie voor kennis, liefde en leren ervaren. Ik wil veel meemaken maar alleen als ik daar zelf voor kies. Natuurlijk gebeuren er in het leven dingen die je liever niet meemaakt maar dan heb je zelf nog de keuze hoe je hiermee wil omgaan. Zo hoop ik altijd positief te zijn. Een soort levensbeschouwing zoals hierboven beschreven.

Leerlingschap

Je hebt altijd iemand nodig die jou de weg wijst. Als niemand mij vertelde hoe ik moest mediteren zou ik het nu niet kunnen. Ook bij bijvoorbeeld iemand die de meeste kennis bezit over een onderwerp moet gestuurd worden en kan nieuwe inzichten krijgen van een leermeester.

Ieder mens is gelijk zo zegt Roothaan (2007). Ieder mens heeft het verstandelijk vermogen om te leren. Descartes zegt dat niets ter wereld zo rechtvaardig is verdeeld als het gezond verstand. Hier ben ik het volledig mee eens. Iedereen in deze wereld is gelijk geboren en kan allemaal leren. Het is je omgeving en je kansen die maken dat je vooruit komt of juist blijft hangen. Maar iedereen kan leren en heeft dat recht ook.

Zelfvorming

Wat belangrijk is bij zelfvorming is erkenning. Je moet weten waar je sterke en zwakke punten liggen wil je verbetering zien. Deze moet je leren beheersen en gebruiken zoals Roothaan (2007), zegt. Als je een spirituele leerhouding wil vinden zul je verschillende processen moeten doormaken. Het is leren wat je beweegt in je diepste gevoel en verlangens. Voor mij was dit tijdens de meditaties steeds makkelijker te bereiken. Het is moeilijk om tot jezelf te komen, de rust te vinden en daarbij steeds op zoek gaan naar het leren en beter worden. Mediteren is iets wat je overkomt. Je moet het laten gebeuren maar je kan er wel beter in worden. Het is voor mij goed luisteren naar mijn gevoel en hier kracht en kennis uithalen om de volgende keer verder te gaan.

Het voorbeeld in het boek van Roothaan (2007) van Ton van der Lee greep mij erg aan. Dat moment dat er bij hem een besef kwam dat het zo niet langer kon. Dit besef krijg ik af en toe als ik door de bossen loop en als ik in een restaurant zit waar mensen op hun mobiel zitten. Dan besef ik mij dat ik hier niet aan mee wil doen. Ik wil mijn telefoon niet belangrijker vinden dan de mensen om mij heen. Dat is belachelijk. Als ik door de bossen loop wil ik genieten van de natuur en besef ik mij vaker dat wanneer ik door de stad loop dit niet is hoe de wereld zou moeten zijn. De wereld zou mooi moeten zijn met veel groen en leven. Niet de wereld met hoge grijze gebouwen en auto’s overal.